-თეო როგორ ხარ?

-ცუდად მოვიწყინე მარტომ, ბავშვები მუშაობენ..კიდევ ათი დღეს სახლში ნამდვილად გავგიჟდები...

-მოემზადე, გამოგივლი და სადმე გავისეირნოთ...

-მერე სამსახური?

-მეგობარს გადავაბარებ ჩემს საქმესაც და ეგააა...

-აჰა, დავსაჯეთ მეგობარიიი...

-როცა მას დასჭირდება მე დავისჯი თავს...

ლევანის დასათანხმებლად დიდი დრო არ დასჭირვებია სანდროს..ერთ საათში უკვე თეოს სახლის წინ იდგაა ...

შეთანხმდნენ რომ მანქანას სადმე დატოვებდნენ და ფეხით გაივლიდნენ...

- თეო, შეძლებ ხომ სიარულს, ექიმმა მოგცა უფლებაა?..ჯერ ხომ არ გამოჯამრთელებულხარ ბოლომდე...

-სანდრო შევძლებ დავიღალე ამდენი წოლით...ნუ დარდობ...თუ ვერ შევძლებ გავჩერდები...

-თუ ვერ შეძლებ ხელით გატარებ...

-სულელოო...

ორივენი გაჩუმდნენ ბულვარს ჩაუყვნენ უსიტყვოდ თეო სკამზე ჩამოჯდა სანდროც გვერდით მიუჯდა...სიჩუმე მესამე პირმა დაარღვია..გოგონამ რომელიც ვერც კი შენიშნეს როდის ან როგორ აღმოჩნდა მათ წინ....

-სანდრო გამარჯობა...

სანდრო გოგონას დანახვამ ცოტათი დააბნია და გაანაწყენა კიდეც, თუმცა ძალიან ეცადა რომ არ შეემჩნია..

-ლიკა..აქ რას აკეთებ?

-მეგობრებთან ერთად ვარ, დაგინახე და მოვედი მინდოდა მოგსალმებოდი...ამ ბოლო დროს შემთხვევით თუ შევხვდებით...შენს თანმხლებს არ გამაცნობ?

-რატომაც არაა!ეს თეოა ...ჩემი მეგობარი...

-მეგობარი...ცინიკურად ჩაილაპარაკა გოგონამ მერე ისევ სანდროს მიუბრუნდა...შეიძლება ცალკე გესაუბრო...

სანდრო გოგონას გაჰყვა..თეოს მათი საუბარი არ ესმოდა მაგრამ მიხვდა რომ ლიკა სანდოს მეგობარი გოგონა იყო..იმასაც ხვდებოდა რომ ეხლა ისინი მის გამო კამათობდნენ ასე გაცხარებულები..

"უნდა წავიდე, არასწორია ჩვენი ურთიერთბა"

თეომ

საკუთარი თავი თითქოს დატუქსაო ადგა და უსიტყვოდ წავიდა ...

წვიმა წამოვიდა...

სანდრომ სწორედ მაშინ მოიხედა თეოსკენ.. სკამზე თეო აღარ იჯდა...

ჩაქარი ნაბიჯით გაეცალა ლიკას და თეოს ძებნა დაიწყოო...

თეო რას აკეთებ?ბავშვი ხომ არ ხარ? სად გაიქეცი? ჩემი ბრალია ! აბა რა მეგონა დამელოდებოდი სანამ მე სასიყვარულო ამბებს ვარჩევდი? საკუთარ თავს კითხვებს უსვამდა და პასუხებსაც თავად სცემდა...

წვიმდა გამეტებით...

აი თეოც დაინახა დაუძახა მაგრამ გოგონამ არც კი მოხედა პირიქით ნაბიჯი აუჩქარა რათა სანდროსთან შეხვედრა თავიდან აერიდებია...

სანდრო დაეწია თეოს ხელი ჩაჭიდა, გააჩერა და მისკენ მოაბრუნა..

- რას აკეთებ?

-სახლში მივდივარ!

-მართლა? მერე ეგ სწორია?

-ჩემს გამო რომ საყვარელ ადამაინს გულს სტკენ ეგ სწორია?

-რას ამბობ თეო?

-სანდრო ლიკა შენი შეყვარებულია.მე იქ ზედმეტი ვიყავი.. ვერ მივცემ თავს უფლებას რომ თქვენ იჩხუბოთ

-თეო გაჩუმდი აღარ გაგრძელო...საიდან მოიტანე რომ ჩემი შეყვარებულია, ხო ჩვენ ერთად კარგად ვიყავით, მაგრამ მე მას გულს და ხელს არ დავპირებივარ...

-და ასე უბრალოდ მიატოვებ?...

-ჩვენს ურთიერთობას სხვაგვარი დასასრული არ ექნებოდა... ჩვენ ჩვენი ცხოვრებით გავაგრძელებთ ცხოვრებას

-და ეგ არაა მიტოვება?

-ჩვენ ვართ ორი ზრდასული ადამიანი რომლებიც ერთად კარგად ვერთობოდით და ეს ორივეს გვინდოდა.. აქ მხვერპლი არცერთ არ ვართ..

-ხელი გამიშვი სახლში მინდა წასვლა.

-მე წაგიყვან ...

-მარტო წავალ..

-არაა მე წაგიყვან ...

-მარტო წავალ...

-ნუ ჯიუტობ...

-გამიშვი...

სანდრო თეოს ჯიუტობამ მოთმიებიდან გამოიყვანა მიხვდა რომ მასთან კამათ აზი არ ქონდა მოლაპარაკება ამჯობინა...

-კარგი მეგობარო შევრიგდეთ...თეო მისკენ მიზიდა და გულში ჩაიკრა...

სანდრო უკვე კარგად ხვდებოდა რომ ეს გოგო ჭირდებოდა არსებობისთვის...

- კარგი...

-ეგრე არა თვალებში შემომხედე გამიღიმე და ისე მითხარი...

თეომ თავი მაღლა ასწია სანდროს შეხედა და გაუღიმა...

სწორედ ამ ღიმილმა დაუბნელა თვალს სანდროს.. მისკენ დაიხარა და ტუჩის კუთხეში აკოცა, თეო სასწრაფოთ დაუსხლტა ხელიდან...

-ეს რატომ გაკეთე?

-თეო მაპატიე..

-შენ ამას ეძახი მეგობრობას?

-არ ვიცი რატომ გავაკეთე ეს მაგრამ ცუდი განზრახვით ნამდვილად არ გამიკეებია...

-არ იცი... კარგ პასუხია...მაგრამ მე არავის მივცემ უფლებას ჩემით ითამაშოს და გაერთოს...

-და თუ გეტყვი რომ შენთან ყოფნა მინდა...

-არ დაგიჯერებ! იმიტომ რომ მაგის შენც არ გჯერა...

თეომ სანდროს ზურგი შეაქცია ის იყო უნდა წასულიყო სანდროს სიტყვებმა ადგილზე გააშეშა...

-რატომ არ გჯერა ადამიანების?

-მიზეზი მაქვს დამიჯერე...

-შეგიყვარდება და დაიჯერებ...

-სიყვარული არ ასებობს ...

-არსებობს და ის ისე მოდის ჩვენგან ნებართვას არ იღებს...

რომ შემყვარებოდი ხელს მკრავდი?

-გაგიმართლა რომ არ შეგიყვარდი...და არც არასრდოს შემიყვარო...

ეხლა კი სახლში წამიყვანე....

-არ შეგიყვარებ...

-ძალიანაც კარგი...

სანდრომ თეო სახლთან დატოვა...სახლში წასვლის თავი არ ქონდა...ტელეფონს დასწვდა...

-ლეო სად ხარ?

-სახლში...რახდება?

-გამოგივლი სადმე წავიდეთ.

-კარგი და რახდება არ იტყვი...

-უბრალოდ დალევა მინდაა....რომ დავთვრები იქნები გითხრა კიდეც რახდებაა...

გაგრძელება იქნება ....

სიყვარულით: ინტერ-გოგონა