ისტორიები, რომლებიც დაგიბრუნებენ ნდობასა და სიყვარულს ადამიანებისადმი - "ჩვეულებრივი ადამიანების არაჩვეულებრივი გადაწყვეტილებები "








* ვბრუნდები დილით სახლში. სადარბაზოში ვხედავ განცახებაა გამოკრული შემდეგი შინაარსით: "ძვირფასო მეზობლებო! დღეს დილით დაახლოებით 9:20 საათზე შესასვლეში იქნა დაკარგული 120 რუბლი. ვინც იპოვეთ გთხოვთ დაუბრუნოთ მის მფლობელს, ანტონინე პეტროვნას, 76-ე ბინაში. პენსია - 2640 რუბლი." ვიღებ 120 რუბლს და მივდივარ პეტროვნასთან. კარს მიღებს მოხუცი ქალი. როდესაც დაინახა, რომ მე მას ვაწვდი 120 რუბლს ეგრევე ჩამეხუტა ცრემლიანი თვალებით. და მომიყვა: "წავედი ფქვილის მოსატანად, როდესაც ვბრუნდებოდი სადარბაზოს შესასვლელთან ამოვიღე სახლის გასაღები და, ალბათ ფულიც ამ დროს დავკარგე." მან უარი მითხრა ფულის გამორთმევაზე. აღმოჩნდა, რომ მე უკვე მეექსვე ვარ ვინც ფული "იპოვა". "ადამიანებო! მე მიყვარხართ, იმიტომ რომ თქვენ ასეთები ხართ."


* მე და ჩემმა მეგოაბრმა ( დაქალმა ) მოვიგეთ "ტირში" ფუმფულა სათამაშო და წავედით სახლისკენ. გზაში ჩვენ შეგვხვდა "დაუნის" სინდრომით დაავადებული ბავშვი, მამასთან ერთად. ჩვენ სათამაშო მივეცით მას და ბავშვმა გვითხრა "მადლობა". მამამ ტირილი დაიწყოდ ა გვიპასუხა რომ ეს ბავშვი უკვე რამოდენიმე თვეა ვერ ლაპარაკობს და ერთი სიტყვაც არ აქვს ნათქვამი ამ ხნის განმავლობაში.



* მე ვმუშაობ სწრაფი კვების ობიექტში. ვიღაც კაცმა ყავა შეუკვეთა და მითხრა, რომ მის უკან ვიღაც გოგო დგას და თუმცა მას არ იცნობს, აქვს სურვილი დაპატიჟოს ყავაზე. გადაიხადა ფული და წავიდა. როდესაც ეს გოგოს ვუთხარი ის გაოცდა და შემდეგ მყიდველზეც იგივე გააკეთა. და ასე გააკეთა ხუთმა მყიდველმა.





* საშინელი თავსხმა იყო. სამსახურში მითხრეს, რომ ვიღაც ჩემს მანქანას ქურდავდა. ჩავიცვი და გავიქეცი გარეთ. როდესაც მივედი მანქანასთან ყველაფერი თავის ადგილზე დამხვდა. უბრალოდ ზედა "ლუქი"დამხვდა გადაფარებული წვიმას რომ არ გაეფუჭებინა მანქანა.

სტატია მინდა დავასრულო უკვდავი სიტყვებით: "remember your humanity and forget the rest."