ჯონ ლოპესი ყოფილი ფერმერია, რომელიც, ძველი და გამოუსადეგარი მეტალის ნივთებს აერთებს და მათ ახალ სიცოცხლეს სჩუქნის. მან თითქმის დაჟანგებული და არაფრად ვარგისი ნივთების შეერთებით მიიღო უმშვენიერესი ქანდაკებები და ამ უვარგის ნივთებს (თუ შესაძლებელია მათ ასე ვუწოდოთ), ფაქტობრივად სული შთაბერა. დამეთანხმებით, რომ ეს ადამიანი კიდევ ერთი მყარი არგუმენტია სიტყვებისა "ხელოვნებას არ აქვს საზღვრები". როგორ შეიძლება ხელოვნებას საზღვრები დავუწესოთ, განა გაგონილა თავისუფლება ვინმეს საზღვრებს შორის მოექციოს? ხელოვნებაც ხომ ერთგვარი თავისუფლებაა სულისა?