არ იგრძნო ტკივილი: "სუპერ-შესაძლებლობა" თუ სასჯელი?
არ იგრძნო ტკივილი - ბევრისთვის ეს ჟღერს, როგორც უპირატესობა, მაგრამ რეალობა ძალია შორსაა ნამდვილი "სუპერ-შესაძლებლობისგან". ჩვენ ხშირად გვესმის ისტორიები იმის შესახებ, თუ როგორ, ასე ვთქვათ "ერწყმიან" ამ ცხოვრებას უსინათლოები და სმენა დაქვეითებული ადამიანები. მაგრამ ძალიან იშვიათად ვხვდებით ადამიანებს, რომლებიც ვერ გრძნობენ ტკივილს.
თავდაპირველად აზრი, იცხოვრო ტკივილის გარეშე შეიძლება მიმზიდველად მოგვეჩვენოს. არ გრძნობ ტკივილს დამწვრობისას. მოიტეხე ფეხი - არ არის საშიში, და ასე შემდეგ.
მაგრამ ცხოვრება ტკივილის გარეშე ძალიან ძნელია და ასევე საშიში.
მშობლები, რომელთა ბავშვებიც არ გრძნობენ ტკივილს ძალიან ფრთხილად უნდა იყვნენ. წარმოიდგინეთ ბავშვი, რომელიც არ გრძნობს ტკივილს, დაეცემა - არაფერი, ცხელი ჩაი ან ყავა გადაესხმება ხელზე არავითარი რეაქცია. ასეთი ბავშვები ვერც კი ხვდებიან, რომ თავიანთი ენის "დაჟეჭვა" არ შეიძლება.
არ იგრძნო ტკივილი - არის ძალიან იშვიათი გენეტიკური დაავადება. ამ დაავადების დროს ბავშვებს არ ეზრდებათ ( ან არ აქვთ ) ნერვები, რომლებიც გადაცემენ ტვინს სიცივის ან სიცხის შესახებ ასეთი დაავადების მქონე ბავშვების უმეტესობა ნორმალურია, 19%-ს ეტყობათ "არასტაბილური ემოცირუობა", 8% კი "ჩამორჩენილია".
ტკივილი ატყობინებს თქვენს ორგანიზმს, რომ რაღაც ისე არ არის, როგორც უნდა იყოს, რაღაც უნდა გამოსწორდეს. მართალია ტკივილი არავის არ უყვარს ( ალბათ მაზოხისტების გარდა ), მაგრამ ის აუცილებელია ჩვენს ცხოვრებაში.
