ერთხელ მაინც თუ დაინტერესებულხართ იმით, თუ რატომ გადააქვთ ევროპის საწარმოების დიდი ნაწინლი ჩინეთში? და ეს ყველაფერი იმის გათვალისწინებით, რომ საწარმოების გადატანით ხალხი ამ ქვეყნებში უმუშევარი რჩება. ითვლება, რომ ჩინეთში მიზერული ხელფასებია ევროპასთან შედარებით და შესაბამისად წარმოებაც იაფია.



ახლა კი დაფიქრდით: რა პროცენტს იღებენ მუშები ნებისმიერი გაჯეტის ღირებულებიდან? ასევე ითვლება, რომ ჩინელები შრომისმოყვარე და პასუხისმგებლიანი ხალხია. ეს მცდარი შეხედულებაა. ისინიც ისევე ზარმაცობენ, როგორც სხვა ქვეყნების მცხოვრებნი. ამიტომაც აუცილებელია მუდმივი კონტროლი.

ნებისმიერი მაღალტექნოლოგიური პროდუქტის დასამზადებლად იყნებენ იშვიათ მეტალებს. მაგალითად: Ipad- ში. (პლანშეტის Lithium-Ion ბატარეის დასამზადებლად იყენებენ lanthanum - ს, ეკრანის პოლირებისთვის - ოქსიდ ცერიას) ამ იშვიათი მეტალების 95-97% მოიპოვება ზუსტად ჩინეთში. ყველაზე მთავარი კი ის არის, რომ აკრძალულია ამ მეტალების ეკსპორტირება უცვლელი სახით. მათი ეკსორტირება შესძლებელია მხოლოდ დამზადებული პროდუქციის სახით და ეს პროდუქცია
მზადდება შინეთში.
როგორც ხედავთ ყველაფერი მარტივადაა. მხოლოდ ერთი რამაა გაუგებარი: როგორ დაუშვა მსოფლიომ ეკონმიკის მსგავსი დისპროპორცია. ავსტრალიურმა კომპანიამ «Lynascorp» და ამერიკულმა კომპანია «Molycorp» დაგეგმეს თვითონვე აწარმოონ მეტალების მოპოვება. იმ შემთხვევაშიც კი თუ პროექტი განხორციელდება, ისინი მაინც ვერ შეძლებენ წარმოების მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებას: მეტალების დღიური მოთხოვნილება შეადგენს 136 000 ტონას. ჩინეთი კი ამ ნორმას სირთულის გარეშე ასრულებს. ასე რომ ჩინეთის ფარგლებს გარეთ საეჭვოა, რომ ვინმემ შეძლოს გაჯეტებისა და სხვა მაღალტექნოლოგიური ხელსაწყოების წარმოებას



მოცემული იმფრმაცია გვაიძულებს დავფიქრდეთ ბალანსზე ეკონომიკაში. გამოდის, რომ ჩინეთს ხელთ ჰყავს მთელი მსოფლიო.