ღმერთები მაზუკტა და შამბამბულკი იჯდნენ მაგიდასთან და სვამდნენ ჩაის.

– ათეიზმი კარგია_ თქვა მაზუკტამ

– მართლა? - თითქოს არ დაუჯერა შამბალბულკიმ

– რა თქმა უნდა, აი შენ ოდესმე ბავშვობაში სახლიდან გაქცეულხარ??

– 4 ჯერ-ამაყად თქვა შამბალბულკიმ

– მაშინ უნდა გესმოდეს, ათეისტები ზუსტად ეს ბავშვები არიან, მშობლებს რაღაცაზე გაუბუტნენ და სახლიდან გაიქცევიან. და მერე დიდხანს იფიქრებენ როგორი მაგრები და თავისუფლები არიან. და მერე დაბრუნდებიან თითქოს არაფერი არ მომხდარა და იტყვიან:"გამარჯობა მამა და სადაა ჩემი შემწვარი ხბო??"

– და მამა რას ეტყვის?

– მამა თავზე გადაუსმევს ხელს შვილს და ეტყვის :" როგორი სასაცილო ხარ შვილო, ეხლა მოვიხსნი ქამარს და მაგრად გცემ, მერე დაიბანე მოწესრიგდი და მერე ჯანდაბას დაჯექი ყველსათან ერთად და ჭამე ხორბლის ფაფა.

– და რა არის კი მარა ამაში კარგი??

– კარგი?? _ მაზუკტა ჩაფიქრდა-ხანდახან ისინი არ ბრუნდებიან

-ანუ როგორ??

– მიდიან იწყებენ დამოუიდებელ ცხოვრებას და რამდენიმე ხნის შემდეგ აგზავნიან ტელეგრამას : " ჩამოდი მამა, ხბოთი გაგიმასპინძლდები"

– და ხშირად ხდება ესე??

– არასოდეს თითქმის_ მაზუკტა მოწყენილი დააკვირდა თავის ჭიქას- ოცნება ხომ შეიძლება? :)))) იმედია არ გაბრაზდებით უბრალოდ დიდი ხანია მინდოდა თქვენთვის ეს ამბავი მომეყოლა :) უბრალოდ ნახეთ რა საყვარელია :))