ადამიანს, რომელმაც კითხვა არ იცის და, ბუნებრივია, ამის გამო ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან ესთეტიკური სიამოვნების მიღება არ შეუძლია, საზოგადოება უწიგნურად თვლის და ეს სამარცხვინოდ ითვლება, იმდენად სამარცხვინოდ, რომ უწიგნურად მოხსენიების გამო შეიძლება მოგკლან კიდეც. ხოლო, როცა ადამიანს ხელოვნების ნაწარმოებების წაკითხვის და მისით ტკბობის უნარი არა აქვს, ეს საზოგადოებისათვის მისაღებია და მას უწიგნურის მაგვარი სიტყვით არ ამკობენ. არადა, უგემოვნო ადამიანი ისეთივე ტრაგედიაა, როგორიც უწიგნური.

ოპერის დიდი მოყვარული არც მე ვარ, მაგრამ სტატია კი ნამდვილად კარგია:)

ისემც რა გითხარი:D

ბავშვობიდან მასწავლეს-ტყულის თქმა ცოდვააო. :)

გამაცინეთ:D

რომ ბერდებოდეთ სმენა გექნებოდათ დაქვეითებული, პირიქით ხართ ალბათ-ახალგაზრდავდებით. :)

ადრე მეც არ მომწონდა, ამ ბოლო დროს შემიძლია სიამოვნებით მოვუსმინო, ალბათ ვბერდები:D

ფოტოკოლაჟი მომწონს, ოპერის მოწონებაზე კი "პარდონ". :))

მადლობა, ჩემო კარგო.:)

პირველი მოწონება ჩემგან ამ ნიუსს:):):)