ალბდ ბევრჯერ გვქონია (ბიჭებზე მაქვს საუბარი რომ ჩვენი საუკეთესო მეგობარი გოგო) ვისთანაც დიდი ხნის ურთიერთობ გვქონია, უბრალოდ ძალიან შეჩვევაში გადაგსვლიათ, მე აქ არ დავწერ არც პირად ამბავს არც მონასმენს და არც მონაგონებს, მოდით ცოტა რეალურად ვისაუბროთ.

რატომ არ ესმით გოგოებს რომ შეიძლება შენ საუკეთესო მეგობარ ბიჭს უყვარდე? ნუთუ ეს შეუძლებელია? მას ხომ იმიტომაც უყვარხარ რომ ყველაზე ახლოს ის გიცნობს? შენი ყველაფერი იცის? მას ხომ შენი კარგი და ცუდი შეუყვარდა? ნუთუ ასეთი რთულია გაიგო ის რომ ისეთ ადამიანს შეუყვარდი რომელიც თითქმის შემოგეზარდა... გოგონები არვიცი რატომ მაგრამ ყოველთვის ცალიტვინით აზროვნებთ, ოდესმე გაგიხედიათ იმ ბიჭისკენ რომელიც სულ თქვენთან არის სულ ზრუნავს შენზე თავს მეგობარს უწოდებს მაგრამ თავს გევლება, ოდესმე დაგისვია ასეთი კითხვა საკუთარი თავისთვის? როგორიცაა ნეტავ რატომ აკეთებს ამ ყველაფერს? ჩემთვის? ჰუჰ თურმე არცისე რთული კითხვაა არა? ერთ დღესაც აღმოაჩენთ რომ მისი გრძნობები უკვე საშინლად ჩაკეტილი ხდება ერთ დღესაც ყველაფერს გეტყვით, თქვენკიდე რას აკეთებთ!!! რათქმაუნდა ლანძღავთ შე ასეთო შე ისეთო ეს როგორ გამიკეთე საკუთარ ძმად გთვლიდი და ასშ... მაგრამ ყველაზე მთავარს არასოდეს ითვალისწინებთ რამდგომარეობაშია ამწუთას ის თქვენი მეგობარი. უბრალოდ ისწავლეთ მიტევება, შებრალება, დააფასეთ ადამიანის გრძნობა, დაფიქრდით მას ხომ უყვარხარ, და არ სძულხარ? ესეიგი არცისე ცუდათაა საქმე როგორც გგონიათ, ეცადეთ ადამიანურ ფარგლებში შეეცადოთ ურთიერთობის მოგვარებას, და დააცხროთ სიტუაცია, საუკეთესო გამოსავალი მართლაც არაა არავისთვის, რომ უთხრა შენ ძმა მეგონე შენკიდე რას მიკეტებდი ხოდა დაახვიე ჩემი ცხოვრებიდან გამარჯობა არ მითხრა ქუჩაში და ასშ.... ალბად მიხვდით ორიოდ სიტყვით რისი თქმა მინდოდა, ჰოდა მინდა წარმატებები გისურვოთ ყველას, ცოტათი მაინც გაითვალისწინეთ ქალებო რაც დავწერე.