ხარი ხართან, რომ დააბა ან ფერს იცვლის ან ზნესაო.არც ფერს არ იცვლის და მითუმეტეს არც ზნეს, ისევ ისეთი რჩება როგორიც არის, ეს ხარი და ადამიანი ადამიანთან, რომ დააბა, თუ მოშივდა შეჭამს თუ საჭმელიც მიეცი ჭამას, რომ მორჩება გამოელაპარაკება, გაიცნობს, თუ დიდი ხანი იყვნენ ასე შეუყვარდება გოგო იქნება თუ ბიჭი ცოლად მოიყვანს ოჯახს შექმნიან და იცხოვრებენ ასე დაბმულები, ხოო მერე თანდათან ზნეც შეეცვლებათ და ფერიც.
ახლა გავანთავისუფლოთ ეს ფერ და ზნე შეცვლილი ცხოვრებას მოწყურებული უკვე 30-35წელს გადაცილებული.ცხოვრებას შეეჩეხება, იმ დაბმულს უღალატებს და თვალი სხვისკენ გაექცევა, გარემო თავისას იზავს და ამას უკვე 40-45 წლისას ან ისევ იმ ფერს დაუბრუნებს ან კიდევ ერთხელ შეუცვლის.
ქართულო ან უცხოურო, მოკლედ ანდაზებო, ხანდახან მართლდებით თუმცა ბოლოს მაინც პირვანდელ დასკვნას ვუბრუნდები.არ იცოდნენ და ამბობდნენ, არ დაუბიათ თუმცა თქვეს, რომ დააბეს.უღალატეს, მაგრამ ამბობენ, რომ არ უღალატიათ.