იმერეთის რეგიონში, არისს ასეთი ქალაქი ზესტაფონი, რომელიც არაერთმა ადამიანმა ვფიქრობ საკმაოდ კარგად იცის და ადვილი შესაძლებელია ნამყოფიცაა, ნუ გავლით მაინც...

ზესტაფონის რაიონში არის ერთი ულამაზესი სოფელი არგვეთა რომელიც თავისი მომხიბვლელი და ულამაზესი ბუნებით გამოირჩევა იმ გამორჩეულ სოფელთა შორის რომელიც საქართველოს უხვად ამშვენებს, სამწუხაროდ ისევე როგორც არგვეთაში არ არსებობს ისეთი ხელმისაწვდომი კომუნიკაცია როგორიცაა ინტერნეტი, ტელეფონი(თუ არ ჩავთვლით ფიჭურ კავშირს), თუმცა ეს საკითხი გაცილებით უფრო ნაკლებად მტკივნეულია ჩემთვის ვიდრე ის რაც ამ ხალხს რეალურად აწუხებს!!!

აქ მცხოვრები მოსახლეობა საკმაოდ განვითარებული და განათლებულია, სამწუხაროა რომ ერთადერთი სამუშაო წყარო ახალგაზრდა და ზრდასრული ადამიანებისა გახლავთ ფერო შენადნობთა ქარხანა, სადაც უამრავი იქ მომუშავე ადამიანი, ამ ქარხნის ეკოლოგიური სისტემის დაუცველობის გამო დაავადებულია მძიმე და სიცოცხლისთვის სახიფათო დაავადებით, მაგალითად როგორიცაა ფართოდ გავრცელებული დაავადება ავთვისებიანი სიმსივნე...(ეს ერთ-ერთია იმ დაავადებათაგან რომელსაც გმონაბოლქვი კვამლი იწვევს )

მახსოვს სკოლაში დავალება მოგვცეს კლასგარეშე თემა უნდა დაგვეწერა ამა თუ იმ კონკრეტულ პრობლემასთან დაკავშირებით...ჩემი იდეა სწორრედ ფერო შენადნობი ქარხანის გამონაბოლქვი კვამლის ფილტრაციას ეხებოდა... მიუხედავად იმისა რომ ასაკით პატარა ვიყავი, თემა საკმაოდ საინტერესო გამომივიდა და სკოლის დირექციამ გადაწყვიტა ეს პრობლემა უფრო ფართო საზოგადოებისთვის გაეხადა თვალსაჩინო, ბუნებრივია ყურადღების გამოჩენისა და შედეგის მიღების მიზნით.

როგორც უკვე ივარაუდეთ (ეს ჩემი მოსაზრებაა :) ) ბუნებრივია წერილი უპასუხო დარჩა, ან კი ვის რაში დააინტერესებდა პატარა სკოლის მოსწავლე ბავშვის რეკომენდაციები...დღემდე აწუხებს ეს პრობლემა ზესტაფონის მოსახლეობას და მათ შორის ჩემს უსაყვარლეს სოფელ არგვეთას, სადაც დილას და საღამოს გარეთ გამოსვლა ფაქტიურად შეუძლებელია, სადაც მხოლოდ ფსიქოლოგიური შიშიც კი საკმარისია ამ დაავადების გასამრავლებლად!ყველა განწყობილია იმ გრძნობით რომ ნებისმიერი შეიძლება ამ პრობლემის მსხვერპლი გახდეს......

შესაძლოა ადვილად მოგეჩვენოთ ჩეემი ეს სტატია, თუმცა რეალობა რაც იქ ნამდვილად ხდება, საკმაოდ რთულად აღსაქმელია, დღემდე ვფიქრობ როგორ შეიძლება დავეხმარო ამ ქალაქს და მის რეგიონში შემავალ სოფლებს ასეთი პრობლემის გადაჭრაში....