ზაფხულის საღამოებს ზაფრანად ანთებულ ჩამავალ მზეს...

ყველა უჩემოდ გათენებულ და დაღამებულ ნაცრისფერ დღეებს

ამ თმებზე სითეთრედ დაფენილ___ უშენო წლებს

გაფიცებ!...

მოგონებებთან შეჭიდებულ მაგ დაღლილი თვალებს,

შენი გულივით ცივ და შორეულ მოვერცხლილ მთვარეს,

ერთად გატარებულ ვნებით ნაწამებ წამებს,

გაფიცებ!...

– ___ გავაღებ როგორმე მაგ გულის კარებს???

სანამ შენს სურვილს __ "რქიან წიქარას"__ ვთხოვ და გამიგებს

ვნებამოწოლილი ცრაკლიტულის კარს __ ნებით გამიღებს

მე, შენ მანამდე, ყველა სისუსტეს, კარგო ___ გაგიგებ!

შენი სიყვარულის ტაჯ-მაჰალს, ჩემი მოთმინებით აგიგებ...

შიგ სპილოს ძვლისაგან ფიანდაზს დაგიგებ,

ინდურ ქაშმირს და აბრეშუმებს ფეხქვეშ დაგიფენ,

ქვეყნის სიმდიდრეს, არად დაგიდევ

და ერთ "მონარქიულ ცოდვასაც" დავიდებ.....

სამეფო ბრილიანტს ___ელვარე კოჰინორს

და ამ ჩემს დაღლილ გულს, ფეხებთან დაგიდებ!

ერთს აიღებ და ვიცი, მეორეს, ფეხქვეშ გაიგებ

და ვაი მაშინ __ არჩევანს შენსას თუ ვერ გავიგებ!!

p.s. ჩემი სიყვარულის ფასს ___ ოდესმე გაიგებ?