ცისკემ მიმავალმა თეთრმა ფერიამ,

თვალი ჩამიკრა და გაუჩინარდა,

შენ რომ ყოფილიყავ გულში ჩაგიკრავდი,

მაგრამ სიზმარია რა ვქნა?!

ხანდახან ხომ ოცნებებიც ხდება,

რადგან შენ ჩემს მუზად დგახარ,

ნუთუ ესეც სიზმარია, ვინმემ გამაღვიძეთ

და ამ ოცნებების გრძნობას გამარიდეთ...

ჩვენი ცხოვრება ხომ ფერთა გამებია,

წითელ-ყვითელ აჭრელებულ შუქად,

სიყვარული კი დღესაც მოურჩენელი,

გულზე მამჩნევია მუქად...

მოდი სიყვარულო გული გამიხსენი

და შიგ შედი სამუდამოდ, მარად,

რათა სხვამ ვერ შეძლოს ვერასოდეს,

ყოფნა ჩვენი გრძნობის ფარად...