პირველმიზეზის არგუმენტის ფუძემდებლად მიიჩნევენ არისტოტელესა და თომა აქვვინელს. არისტოტელეს აზრით: ყველაფერს რაც არსებობს აქვს არსებობის თავისი მიზეზი, შემდეგ იმასაც აქვს თავისი მიზეზი და ასე დაუსრულებლად ყველაფერი ერთ მიზეზშეეგობრივ ჯაჭვშია ჩაბმული, რომელიც ან უნდა იყოს უსასრულო ან მასში უნდა არსებობდეს ერთი რგოლი რომელიც თვითონ იქნება თავის თავის არებობის მიზეზე. ამგავრია სწორედ ღმერთი. თომა აქვინელი კი ამბობდა რომ შეუძლებელია მატერიის არსებობა მარადიულად, მას ჰყავს თავისი
შემოქმედი რომელიც არსებობს მარადიულად. აქვინელის არგუმენტის კონტრარგუმენტი კი ამობობს, რომ თუკი დასაშვებია მარადიულად არსებული დასუაბამო ღმერთის ცნება, მაშინ ასევე შეიძლება დავუშვათ მარადიული, დაუსაბამო სამყაოს ცნებაც.