საინტერესოა აღინიშნოს, როგორი დამოკიდებულება აქვთ თვითონ ქართველებს სამშობლოს ბუნებასთან.
ქართველს უთუოდ უყვარს საქართველო და აღტაცებულია მისი ბუნებით, მაგრამ თითოეული მათგანი მხოლოდ თავის კუთხეს იცნობს და იმ ადგილებს, სადაც რკინიგზა გადის, ან სადაც შემთხვევით მოხვდება ხოლმე.

ეს ამბავი გაკვირვებას იწვევს.
საქართველოს ბუნება რომ ერთნაირი იყოს ყველგან და ჩვეულებრივი, ქართველებს ეპატიებოდათ აღნიშნული გარემოება.
მაგრამ როგორ უნდა ეპატიოს გულგრილობა ასეთი სიუხვით დაჯილდოებული ბუნებისადმი მის მკვიდრ შვილს?
წარმოიდგინეთ, თვით პოეტები და მწერლებიც არ შეადგენენ გამონაკლისს ამ შემთხვევაში;
ისინი, მართალია, ხშირად ასხამენ ქებას ამ ბუნებას, მაგრამ ცნობით კი... არ იცნობენ.

არტურ ლაისტი, გერმანელი მწერალი, პუბლიცისტი და მთარგმნელი, საქართველოს დიდი მეგობარი.