x
რომელია შენი არჩევანი? დაიწვა,დაიფერფლო თუ გაიყინო

არჩევანის წინაშე ხშირ შემთხვევაში ვდგებით, გვიწევს ხოლმე იმის არჩევა რაც არ გვსურს ან არ მოგვწონს რადგან სხვა გზა არ არსებობს და სწორედ ეს არასასურველია გამოსავალი.ორი შესაძლებლობა, რომ გქონდეს რომელს აირჩევდი?წარმოიდგინე, რომ მხოლოდ ორი არჩევანი გაქვს არც მასზე ნაკლები და მეტი.ცეცხლის ალში დაწვა და გაყინვა.ორივე შემთხვევაში რთულია გადარჩენა, გადარჩენით შესაძლოა გადარჩე მაგრამ ძველებურად ვეღარ იყო ისეთი ოდესღაც, რომ იყავი.თუ აირჩევ წვას, ეს ყველაზე მოკლე, სწრაფი პროცესია.მალევე დაიფერფლები ტკივილს იგრძნობ მაგრამ იმ წამშივე დაგფერფლავს, დაგწვავს ცეცხლი და ვერაფერს გაიგებ.მაგრამ, თუ სიცივისკენ წახვალ და გაყინვას ამჯობინებ ამ შემთხვევაში რა ხდება? რთულდება სიტუაცია ყინვის პროცესი ძალზედ ნელია.იწყება დაბალი ტემპერატურიდან შემდეგ კი მაღლდება, იმატებს ყინვის პროცესი ამ მომენტში გცივა, ნელ-ნელა იწყებ კანკალს.სახეზე ფერი აღარ გადევს, ტუჩები გილურჯდება.კანკალი ინტენსიური და მგრძნობიარე ხდება, ორგანიზმიც ჰყვება ე.წ თამაში.ვეღარ ჩერდები გინდა, რომ ყველაფერი დამთავრდეს თუმცა არადა არ უწერია დასასრული.როგორი რთულია ეს ადამიანისთვის? ტანჯვაში ხდება სული, წამებისკენ მიდის ნელი ნაბიჯებით თუმცა მტკივნეული დარტყმებით.ესეიგი აქ ყველა ნაბიჯს იგებ და ისე მიდიხარ სხვა სამყაროში.ამისდამიუხედავად რომელზე გააკეთებდით არჩევანს?ადამიანს სიცოცხლის მანძილზე ხვდება უამრავი სირთულე, პრობლემა თუ ტკივილი ნუთუ სიცოცხლის ბოლო წუთებშიც უნდა განიცადოს იგი? არ ჯობს მშვიდად დატოვო ეს ქვეყანა ყოველგვარი ტანჯვის გარეშე? მაგრამ, ჩვენ რა არჩევნის უფლებაც კი არა გვაქვს.უბრალოდ, რომ წარმოიდგინო ორივე მტკივნეულია, მაგრამ შედარებით სწრაფი, მსუბუქი ფორმით მიმდინარეობს ერთი.ცხოვეებაც ასეა, ზოგიერთის სიცოცხლე ხანგრძილივი, ცივია ყინულივით დიდ ტკივილს, ვაებას განიცდის.ითვლი წლებს, დღეებს საათებს, წუთებს თუ როდის იქნება ბოლო დღე მაგრამ არადა არ დგება... ყოველდღე ტკივილი მატულობს.მეორენიც ამავე შემთხვევაში არიან სტკივათ, ცუდად არიან მაგრამ სწრაფადვე ეღება ვაებას ბოლო.ჩემი აზრით, ჯობს ადამიანმა ნაკლები ტკივილი გამოცადო, მოკლე სიცოცხლე გქონდეს ვიდრე ყოველი დღე ტანჯვა იყოს.ვის რად უნდა ტანჯული სიცოცხლე?მმეორე, ფაქტორი რომელიც არ უნდა დაგვავიწყდეს სიცოცხლე საჩუქარია, ამიტომ როგორიც არ უნდა იყოს ის, მისით მაინც მადლობელი უნდა ვიყოთ.არ უნდა დავგმოთ ის, გინდაც რთული და აუტანელი იყოს.უნდა შევეგუოთ, სხვა გზა არ არსებობს.რაღაც პოზიტიური კუთხითაც შევხედოთ, ტკივილის უკან პატარა ნათელი წერტილი იმალება სახელად პოზიტივი.დროებითი პოზიტივი მაინც, რომ დათვლილი დღეები შედარებით დასამახსოვრებელი, ტკბილი და მშვემიერი იყოს.რთულია, იყო ადამიანი ცხოვრობდე, არსებობდე და ცოცხლობდე ამ დროჯს მანძილზე კი სხვადასხვა თავგადასავლები გეხვეოდეს თავზე.ხან ცუდად იყო, ზოგჯერ სხვისი ცუდი გაიგო, დანაღვლიანდე, რაღაც გტკიოდეს, პრობლემები გქონდეს და სხვა.თუ კარგად დავაკვირდებით ეს არის ჩვენი ყოველდღიურობა რომელსაც ხშირად ხმამაღლა არ ვამბობთ, არ ვიმჩნევთ და ზოგჯერ პოზიტივშიც ვატარებთ.კეთილგანწყობა ქმნის ღიმილისა და სიცილის გარემოს...image

0
62
შეფასება არ არის
ავტორი:სალომე ბეჟიტაშვილი
სალომე ბეჟიტაშვილი
62
  
კომენტარები არ არის, დაწერეთ პირველი კომენტარი
0 1 0