ხშირად წავწყდომივართ კამათს ჩეჩნურ მტრის ხატზე.

როდესაც საბჭოთა კავშირი იშლებოდა "გრუ"-მ შექმნა მულტინაციონალური ორგანიზაცია "კავკასიის მთიელ ხალხთა კონფედერაცია " შანიბოვის მეთაურობით. მათი მიზანი იყო კავკასიაში ახლად დაწყებული ეროვნული მოძრაობების ჩახშობა.
ამ ორგანიზაციაში იყვნენ ყაბარდოელები, ჩერქეზები, ჩეჩნები, აფხაზები, ადიღეელები, ბალყარელები და ა.შ
მათ კონფედერაციის დედაქალაქად გამოაცხადეს სოხუმი.

როდესაც აფხაზეთში ომი დაიწყო არძინბამ თხოვა კავკასიელებს ქართველებთან ომში დახმარება.
ჩეჩნეთში არის დევნილი გამსახურდიას ხელისუფლება. რუსული არხები აჩვენებენ დარბეულ სამეგრელოს, თბილისში დახვრეტილ მიტინგებს და იქმნება აზრი რომ თბილისში არის ხელისუფლება რომელიც არის შოვინისტური და ნარკომანებით სავსე, რომლებმაც დაამხეს გამსახურდია და მოსპეს კავკასიური სახლის იდეა.
მათ გაძარცვეს საქართველო და ახლა მიადგნენ პატარა აფხაზეთს სადაც იგივეს გაკეთებას აპირებენ.

ამიტომ ომის პირველ ხანებში ჩეჩნეთში გარკვეულ წრეები თხოვდნენ დუდაევს აფხაზეთში ჯარის გაგზავნას.
დუდაევმა ამაზე უარი განაცხადა, რაშიც დიდი როლი ითამაშეს 200 კაციანმა ქისტების დელეგაციამ. ამის გამო დუდაევს დაეძაბა ურთიერთობა ბასაევთან და სხვა მეომრებთან. ბასაევი სიცოცხლის ბოლომდე არ ნანობდა აფხაზეთში ომს და ამას ხსნიდა იმით, რომ პუტჩი მოხდა თბილისში და პრეზიდენტად მოიყვანეს კავკასიის მტერი შევარდნაძე. ის ამბობდა, შევარნაძის ხელისუფლება უნდა დაემხოს და ამ პროცესს ადარებდა ხის ჭრას, ხოლო აფხაზეთის ომს ნაფოტების ცვენას.

დუდაევის პოზიციით განაწყენებულმა ბასაევმა დაწერა პატაკი რესპუბლიკა იჩქერიის შეიარაღებული ძალებიდან დათხოვნის მოთხოვნით და ის გაემგზავრა აფხაზეთის ომში კონფედერატთა ეგიდით.

აფხაზეთის ომის პირველ ხანებში დაახლოებით იბრძოდა 300, 350 ეთნიკური ჩეჩენი. ეს რაოდენობა სამ ჯგუფად იყოფოდა

1) კონფედერატები;
2) დაქირავებული მეომრები;
3) იმხნად ახალ ჩამოყალიბებული ისლამისტი ფუნდამენტალისტები, რომლებიც რელიგიური მოსაზრებებით უჭერდნენ მხარს მუსლიმ აფხაზებს.
(სხვათაშორის სამი ციმბირელი რუსი რელიგიური მოტივით ჩამოვიდნენ აფხაზეთის ომში და მხედრიონთან ერთად ომობდნენ).

როდესაც გაგრა დაეცა გაგრძელდა ბრძოლები, იყო მსხვერპლი ჩეჩნებშიც და დაიწყო მიცვალებულების ჩასვენება ჩეჩნეთში. ერთ ერთმა ოჯახმა უარი თქვა მიცვალებულის ოჯახში დასვენებაზე, როდესაც გაიგეს რომ მათი შვილი ქართველებთან ომში მოკვდა. ფუნდამენტალისტებმაც დატოვეს ეს ომი რადგან აღმოაჩინეს აფხაზების მუსულმანობა მხოლოდ სიმბოლურ ხასიათს ატარებს და რომ ისინი უფრო მეტად კერპთაყვანისმცემლები არიან. ასევე მათ ნახეს რომ იქ "საწყალ" აფხაზებს არავინ ჩაგრავს და რომ რეალურად რუსეთ-საქართველოს ომია, ამიტომ უკან დაბრუნდნენ ჩეჩნეთში.
სოხუმის აღებისას დაახლოებით 80-85 ჩეჩენი იღებდა მონაწილეობას.

აფხაზეთის ომის შემდგომ კონფედერანტებმა გადაინაცვლეს ჩეჩნეთში დუდაევის ხელისუფლების დასამხობად. ცნობისთვის, დუდაევის დასამხობად დაახლოებით ხუთი პუტჩის მცდელობა იყო. ყველა ეს პუტჩის მცდელობის უკან იდგა კონფედერაცია. თბილისის მსგავსად იწყებოდა დემოკრატიის მოთხოვნაზე საუბარი, ოღონდ ე.წ. დემოკრატების მიტინგზე მისულ დუდაევს ცეცხლს უხსნიდნენ სადაც მისი ძმის შვილი მოკლეს კიდეც.

თუ თეატრალური პუტჩი სადაც ხელოვანები ითხოვდნენ სიტყვის თავისუფლებას, ყველაფერი ზუსტად ისევე იყო როგორც გამსახურდიას დამხობის წინ, უბრალოდ ჩეჩნებს საქართველოს გამოცდილება ნანახი ჰქონდათ და მომზადებულები შეხვდნენ ყველა პუტჩის მცდელობას კონფედერაციის მხრიდან. საბოლოოდ ისე მოხდა რომ სრულიად ჩეჩნეთის უხუცესთა საბჭომ კონფედერაცია და მათი სპიკერი სოსლანბეკოვი ერის მოღალატედ გამოაცხადა!

დასკვნა: ჩეჩნეთში ცხოვრობდა ერთი მილიონი ადამიანი. კითხვა ისმის, 350 ნაძირალა ადამიანი რომელიც ჩვენს წინააღმდეგ ომობდა აფხაზეთში როგორ შეიძლება ჭკუად მყოფელმა ადამიანმა მთლიანად ჩეჩნეთის ნების გამომხატველად მიიჩნიოს? ჩეჩნების ნების გამომხატველი იყო გმირი დუდაევი და მან თქვა რომ ის ჯარს ქართველების წინააღმდეგ არ გაუშვებდა!!!

ცნობისთვის ადიღეელები რიცხობრივად მინიმუმ სამჯერ აღემატებოდნენ ჩეჩნებს აფხაზეთის ომში და მაგათზე არავინ საუბრობს და რატომ ნეტა?
ასევე ისიც უნდა ვიცოდეთ, რომ ვინც ჩვენს წინააღმდეგ მებრძოლი "აფხაზების" დაახლოებით 60% ეთნიკური ქართველი იყო. წერეთლები, აფაქიძები, ზარანდიები და ა.შ.

საბოლოოდ კი ეს ყველაფერი მეტყველებს იმაზე რომ ჩეჩნები ჩვენი მოძმე ხალხია თორემ მილიონიანი ჩეჩნეთიდან 350 კაცი კი არა 35000 ჩეჩენი წამოვიდოდა საომრად.