მიუხედავად იმისა, რომ კონცერტების ჩატარების საშუალება იშვიათად ეძლევა, ბიძინა მახარაძე მაინც არ ჩერდება და რეპერტუარზე მუშაობს. იუმორისტი “სარკეს” მოუყვა, როგორ ცხოვრობს, ჯანრთელობასთან დაკავშირებით რა პრობლემა აქვს და რატომ ვერ აღადგინა ურთიერთობა საკუთარ შვილებთან, რომლებიც რუსეთში ცხოვრობენ.
.
– ბატონო ბიძინა, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები გაქვთ. რას უჩივით?
– ეს ინფორმაცია ცოტა გაამუქეს. მინდა, პატარა ოპერაცია გავიკეთო და ფული ხომ მჭირდება?! ამიტომაც ჩავატარე საქველმოქმედო საღამო, თორემ ჩემს სიცოცხლეს საფრთხე არ ემუქრება. საკუთარ თავს ვეხმარები – სულ ესაა. ეს იყო ჩემი სოლო კონცერტი, რომელიც სულ ორჯერ მქონდა ჩატარებული კომუნისტების დროს. დიდი დრო დასჭირდა იმას, რომ მასალები შემეგროვებინა. ახლა კი გავბედე და ამ იდეას მივუბრუნდი.
– თავად წერთ იმ ხუმრობებს, რომლებსაც მერე სცენაზე ახმოვანებთ?
– არა, ძირითადად ვთარგმნი და თანაავტორი ვარ. ამ სფეროში დრამატურგი მთელ ქვეყანაში, მგონი, მხოლოდ ერთი გვყავს – ჯემალ ბაღაშვილი. მე რუსული ქართულივით ვიცი და რუსულიდან ვთარგმნი.
– წლების წინ შვილებთან, ორ ვაჟთან, ურთიერთობა გქონდათ გაწყვეტილი. ხომ არ აღადგინეთ მათთან კონტაქტი?
– არა, ისევ არ მელაპარაკებიან. მოსკოვში ცხოვრობენ. ცოლ-ქმარი რომ შორდება, ორივეს თავისი სიმართლე აქვს, მაგრამ ჩემი ყოფილი ცოლი მბლოკავდა, რომ ბავშვებს სხვა პოზიცია არ გაეგოთ. თვითონ ციდან ჩამოფრენილი ქალის ნიმუშად თვლიდა თავს და არ გაუმართლა ქმარში – თავიდანვე ასე ასწავლიდა და ჩემთან კონტაქტს უკრძალავდა. ამ ურთიერთობებს დღემდე ბლოკავს.
– უკვე ზრდასრული მამაკაცები არიან, რომლებსაც შეუძლიათ, მამას გაუგონ, მაგალითად, რატომ ღალატობდა დედას და ა.შ.
– არა, იქ სხვა კულტურაა. იქ დედა ყველაფერია და მამა – ისე რა. საქართველოშიც დედაა წინა პლანზე, მაგრამ მამასაც აქვს დაფასება. რუსეთში ასე არ არის. მამაშენი არ ვარგა – იქ ეს მიღებული პოზიციაა.
– ქართველი კაცისთვის ალბათ რთულია შვილებთან ურთიერთობის არქონა.
– რასაც ვერ შევცვლი, რა ვქნა…
– რა აწყენინეთ ასეთი თქვენს რუს ცოლს, რომ აქამდე მივიდა სიტუაცია?
– არაფერი მიწყენინებია, უბრალოდ, ადამიანი ცოლად რომ არ გინდა და მერე მაინც ცოლი ხდება…
– ეგ როგორ ხდება, როცა არ გინდა, მაგრამ ცოლი ხდება?
– შვილი გამიჩნდა და ბავშვის ხათრით დავრჩი მასთან. ვთქვი, კარგი, ცოლ-ქმარი ვიყოთ-მეთქი. შეცდომაა, როცა არ გინდა ადამიანთან ერთად ოჯახი შექმნა და ბავშვის გამო ჩერდები.
– მეორე შვილიც ასე გაჩნდა?
– ვშორდებოდი და ამის შესახებ რომ გაიგო, მეორე გააჩინა. ორი კი არა, 18 შვილი რომ გყავდეს… აგერ, ტოლსტოის 13 შვილი ჰყავდა თავის ცოლთან და ბოლოს სახლიდან გაიქცა. რომ კვდებოდა, ცოლს არ ელაპარაკებოდა. ასე რომ, ქალებმა უნდა იცოდნენ, შვილების რაოდენობა არ წყვეტს ერთად ყოფნის ამბავს.
წაიკითხეთ სრულად.
