- ჩეჩენი ბიჭის აღზრდა ბავშვობის ასაკიდან იწყება, როგორც დამცველის, მეომრის და თავისუფლების ჯარისკაცის. ყველაზე ძველი ფორმა ვაინახების მისალმების, რომელიც დღემდეა შემონახული ასე ჟღერს: марша вог1ийла (მეწვიე თავისუფალი). იყო თავისუფალი და დამოუკიდებელი ეს ჩეჩენისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია.

- უხსოვარი დროიდან ნებისმიერი, თუნდაც ხანდაზმული ასაკის ქალი, ფეხით მოსიარულე ბავშვით მის მკლავებში, შეხვდა გზაზე მყოფ კაცს, რომელსაც უკვე 15 წელი შეუსრულდა, ვიდრე მიუახლოვდება გზის გასწვრივ, თავს აბრუნებს რომ სახეში არ შეხედოს. კაცი უახლოვდება, ბავშვს უყურებს და კურთხევას სთხოვს ყოვლისშემძლეს. თუ ბავშვი ბიჭია მის გვერდით ათავსებს იარაღს ან ხანჯალს (ხანჯალი, როგორც პატივისა და ღირსების სიმბოლო), ხოლო თუ ბავშვი გოგონაა ჩვილთან ფულს ტოვებს.

- ჩეჩნებს აქვთ ასეთი ლამაზი ჩვეულება, როდესაც გოგონა თანახმაა დაქორწინდეს, მან რომ დაადასტუროს მისი თანხმობა, საპატარძლო იძლევა რაიმე თავის ნივთს. ეს შეიძლება იყოს ბეჭედი, საათი, ძეწკვი ან ცხვირსახოცი. ამ მომენტიდან გოგონა საცოლედ ითვლება და ვერცერთი სხვა ბიჭი მას ვერ გაეკარება.

- ჩეჩენი კაცი გვერდით ქალთან მოსიარულე ქალი მის მარჯვენა მხარეს იკავებს, რადგან მარცხენა მხარეს იგი ატარებს ხმალს ან ხანჯალს.

- პირველ შეხვედრაზე ჩეჩენი კითხულობს: "როგორ ხართ სახლში?", "ყველა ცოცხალი და ჯანმრთელია?". დამშვიდობებისას კარგ ტონად ითვლება რომ შეგეკითხოს: "რამეში გჭირდება ჩემი დახმარება?".

- ჩეჩნები ამბობენ: "სადაც არ მიდის სტუმარი იქ არ მიდის მადლი. სტუმარი სახლში სიხარულია". სტუმრის მისაღებად თითოეულ სახლს აქვს სასტუმრო ოთახი, რომელიც ყოველთვის მზად არის - სუფთა, სუფთა საწოლით. არავინ მას არ იყენებს, ბავშვებსაც კი არ აქვთ უფლება ამ ოთახში თამაშის.

- გოგონა მარტო არ უნდა შეხვდეს ბიჭს. ბიჭთან შეხვედრა მხოლოდ ახლობლის თანდასწრებითაა შესაძლებელი.

- ადრე თვლიდნენ, რომ ცეკვისას წრეში გამოსული იღებდა გარკვეულ პასუხისმგებლობას ცეკვის უზადო შესრულებაზე. სწორედ ამ დამოკიდებულებით ხელი შეეწყო საცეკვაო კულტურას, რაც შემდეგში ყველამ დააფასა ეს უნარი.