იტალიელებმა 100-ზე მეტი სახეობის პასტა-მაკარონი შექმნეს - მშრალი, რბილი, გულსართიანი და ა, შ. ვიცით, რომ პასტა- ცომს ნიშნავს და ეწოდება ასევე უკვე საკვებად გამზადებულ კერძსაც.

პასტის წარმოშობის მრავალი ლეგენდა თუ ამბავი არსებობს და თუ უფრო ღრმად ჩავეძიებით, გამოირკვევა, რომ მაკარონის სამშობლო იტალია სულაც არ არის, როგორც ეს ბევრმა ჩვენგანმა ასე იცის. ერთ-ერთი ვერსიით, ჩვენს წელთაღრიცხვამდე V საუკუნეში ჩინელებმა და არაბებმა უკვე იცოდნენ მისი მომზადება. ჩინური ატრიის ისტორია 4000 წელს ითვლის, მაგრამ ატრიის კვალს არა მარტო ჩინეთში, არამედ ეგვიპტეშიც მივყავართ. ეგვიპტის აკლდამებში ნაპოვნია ნახატები, სადაც აღწერილია ატრიის მომზადება. სავარაუდოა, რომ რომაელებმა სწორედ ეტრუსკული ქალაქების დაპყრობის შემდეგ ისწავლეს პასტის მომზადება.

სპაგეტი, მაკარონის ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ფორმაა დედამიწაზე და ალბათ არ გვეგულება ადამიანი, რომ ის არ უყვარდეს გარკვეული სოუსებით - არაჟანი, პომიდორი, ჩაშუშული ხორცი და ა, შ. თუმცა, ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ მომზადების ტექნოლოგია და რეცეპტი სამზარეულოს მთავარი ჯადოქარია.

ალბათ, ერთხელ მაინც მოუმზადებია თითოეულ თქვენგანს მაკარონი, თუმცა არსებობს ერთი პატარა დეტალი, რომელიც უმეტეს თქვენგანს ეშლება. მოხარშვის შემდეგ საწურს ვდებთ ნიჟარაში და ვყრით შიგნით წყლიან მაკარონს გადასაწურად. ეს მეთოდი არასწორია, რადგან წურვის პროცესში ნასვრეტებიდან სპაგეტი მაინც ძვრება, ან იჭედება, შედეგად საწურის გარეცხვაც არასასიამოვნო პროცესი ხდება. დღევანდელ სტატიაში გაგიმხელთ პატარა საიდუმლოს, რომლის ცოდნის შემდეგ მაკარონს სწორი გზით გადაწურავთ.

ქვაბს, რომელშიც მაკარონი მოხარშეთ, დაახურეთ საწური და ისე გადაწურეთ ნიჟარაში, არც სპაგეტი "გაიპარება" და მისი გარეცხვაც მარტივი იქნება.