პოეზია დავრჩეთ ოცნებებთან ერთად, როცა გვირილებიც მოვა... 2019, 12 აგვისტო, 0:06 მოდი ავიბარგოთ მთაში... სახლი ავიშენოთ ორმა, დავრჩეთ ოცნებებთან ერთად როცა გვირილები მოვა... დიკა სალაყაია როცა შენ ამბობ მიყვარხარ, მე ფიქრს გვირილას ვანდობ, გვირილა იმედს მიკარგავს, არ უყვარხარო ამბობს... ვის დაუჯერო არ ვიცი, შენ, თუ პატარა ყვავილს?.. ვიცი, არ ტყუის გვირილა, მე სენ გიჯერებ მაინც... (სამწუხაროდ არ ვიცი ვინ არის ავტორი თუ ვინმემ იცით კომენტარებში დამიტოვეთ) შენ ისევ გიყვარს თეთრი გვირილა, შენ ისევ გათბობს ლექსის სურნელი... თითქის ყოველდღე, სისხამ დილიდან, შენთვის ლექსებს ვწერ დაუსრულებლივ... მერე ამ ლექსებს გვირილებს ვაძელევ.. და როცა ერთ დღეს მინდორში გახვალ, ყველა გვირილას მოჩითულ ტანზე, შენით დაცვარულ ჩემს ლექსებს ნახავ.. ჩამოიღვრები მაშინ ღიმილად, ნეტავ ოცნებას ვისთან მიყავხარ? ვიცი ძალიან გიყვარს გვირილა მე კი ათასჯერ მეტად მიყვარხარ... გარშემო შენი ღიმილი მოთოვს, და შენი სულიც იფეთქებს თეთრად ვიცი, რომ ჩემი ლექსები მოგწონს, მე კი მომწონხარ ათასჯერ მეტად.. შევადუღაბოდ გულების ფეთქვა, მაინც ვერასდროს ვერ დაგეხსნები... და გვირილების სუნთქვასთან ერთად... ვისმინოთ ჩვენი სულის ლექსები... ვანო კორძაძე "ღმერთო რა საოცრად ამშვენებენ, ქალებს საგვირგვინო გვირილები" ნანა მეფარიშვილი რაღაც სხვანაირად ლამაზი, ქალი ვისაც უყვარს გვირილები.... ნანა მეფარიშვილი... 126 3-ს მოსწონს
|