რომ მიუხედავად ამეირიკის შეერთებული შტატების მუქარისა სანქციებთან დაკავშირებით, მთელი ეს პერიოდი თურქეთის მხარე აცხადებდა, რომ С-400-ების შეძენა გადაწყვეტილი და დასრულებული საქმე იყო და ვერავითარი საქნციები ამას ვერ შემოაბრუნებდა. თავის მხრივ, ამერიკული მხარე ხან სანქციებით იმუქრებოდა, ხან უფრო სარფიან შეთავაზებას აკეთებდა თურქეთის მიმართ, რათა მათ რუსულის მაგივრად ამერიკული ანალოგები MIM-104 Patriot-ები შეეძინათ. დიდი ოცეულის სამიტზე ორმხრივი შეხვედრისას დონალდ ტრამპმა თაიფ ერდოღანთან საუბრისას ისიც კი განაცხადა, რომ თურქეთის ასეთი გადაწყვეტილება ამერიკის წინა ადმინისტრაციის ბრალი იყო და პასუხისმგებლობა ბარაკ ობამას აჰკიდა. თუმცა მაინც არაფერმა არ გაჭრა.

С-400-ების შეძენა შეიძლება აიხსნას, როგორც ერთი მხრივ, თანამედროვე შეიარაღების მიღება თურქეთის მხრიდან, თანაც საკმაოდ იაფად ამერიკულ ანალოგთან შედარებით, მეორე მხრივ კი რეჯეფ თაიფ ერდოღანის სურვილით, აწარმოოს უფრო მეტად დამოუკიდებელი პოლიტიკა და ახლო აღმოსავლეთში წამყვანი ძალა გახდეს.

რატომ შეიძლება გასჩენოდა სურვილი თურქეთის პრეზიდენტს უფრო მეტად დამოუკიდებელი პოლიტიკა ეწარმოებინა? იხილეთ ვრცლად