x
მეტი
  • 29.03.2024
  • სტატია:134053
  • ვიდეო:353919
  • სურათი:508250
გალაკტიონის ლექსი რომელსაც არ უქვეყნებდნენ
image
„ოქროსყანელი ვარ მენახშირე,
ვირით თბილისში სვლა დავახშირე,
ჩემს შეძახილებს ისმენს გზა ხშირი:
„აბა, ნახშირი! კაი ნახშირი!“

მეც ავიკიდე, ვირსაც ავკიდე,
ცოტაღა დამრჩა, ბევრი გავყიდე,
როს აივნიდან ქალი თმახშირი,
ნაზად მეძახის: „რა ღირს ნახშირი?“

ვუთხარ: „აიღე, რაც კი დიდია,
სუყველა შენთვის მომიყიდია,
გინდ ის აიღე, ვირს რომ ჰკიდია,
გინდ ის აიღე, მე რომ მკიდია!“

ქალმა დამწყევლა ლამაზი პირით,
„ღმერთმა შენც მოგკლას და შენი ვირიც,
ჯანდაბაშიაც მიწამ გყოს პირი,
სულაც არ მინდა შენი ნახშირი!“

წყევლამ არ გასჭრა, მივალთ ტაატით,
მე და ეგ ჩემი დიდყურაანთი,
ჩემს შეძახილებს ისმენს გზა ხშირი:
„აბა, ნახშირი! კაი ნახშირი!..“
image
1
2401
6-ს მოსწონს
ავტორი:პროფესორი
პროფესორი
2401
  
2019, 15 იანვარი, 1:50
კომენტარი ცარიელია ან წაშლილია

0 1 1