1970-იანი წლების დასაწყისში დასავლური ქვეყნები, პოლიტიკური მიზანშეწონილობიდან გამომდინარე მზად იყვნენ გაეცათ კრედიტები რუმინეთისთვის, რაც საშუალებას აძლებდა ბუქარესტს შეეძინა ტექნოლოგიები და მოეხდინა ინფრასტრუქტურის, მრეწველობის მოდერნიზება.[1]

რუმინეთის ვალი დასავლელი კრეტირობის მიმართ მნიშვნელოვნად გაიზარდა:

• 1971 წ. – $ 1.2 მლრდ.
• 1982 წ. – $ 13 მლრდ.[2]

1986 წლისთვის ჩაუშესკუმ საგარეო ვალის ნახევარი გაისტუმრა.[3] 1989 წლის აპრილისთვის რუმინეთმა საგარეო ვალი მთლიანად გადაიხადა.[4]

რუმინეთის დიდი ეროვნული ასამბლეაში სიტყვით გამოსვლისას ნ. ჩაუშესკუმ განაცხადა: «...ამ წლის მარტში ჩვენ გავისტუმრეთ საგარეო ვალი, რომელიც $ 21 მლრდ.-ს შეადგენდა, აქედან $ 7 მლრდ. პროცენტები იყო. ეხლა ჩვენ უნდა ვიზრუნოთ იმაზე, რომ დავაბრუნოთ ის ვალი, რომელიც სხვა ქვეყნებს მართებს რუმინეთისადმი. ეს დაახლოებით $ 2.5 მლრდ.-ია...».[5]

1989 წლის დეკემბერში რუმინეთში დაიწყო არეულობები, რაც შემდგომ რევოლუციაში გადაიზარდა, ავტორიტარული კომუნისტური რეჟიმი დაემხო, ნიკოლაე ჩაუშესკუ მეუღლესთან ერთად გაასამართლეს და 25 დეკემბერს დახვრიტეს.

2018 წელს რუმინეთის საგარეო ვალი შეადგენს – $ 125 მლრდ.-ს.[6]

წყარო:

[1] Cornel Ban, Sovereign Debt, "Austerity, and Regime Change: The Case of Nicolae Ceausescu’s Romania", in East European Politics and Societies, 2012, p. 374.

[2] Vlad Georgescu, The Romanians: A History, Ohio State University Press, 1991, p. 270.

[3] Debt Halved, Romania Says, «The New York Times», November 28, 1986.

[4] Debts Paid, Romania says, «The Washington Post», April 14, 1989.

[5] Yosef Govrin. Israeli-Romanian Relations at the End of the Ceausescu Era [electronic resource]: As Seen by Israel's Ambassador to Romania 1985-1989. (2002), pp. 49-50.

[6] http://countrymeters.info/ru/Romania/economy