მეოცე საუკუნის დასაწყისში ქალების საცურაო კოსტუმები იყო ძალიან მოუხეშავი და უგემოვნო, რადგან კანონი ზღუდავდა მოკლე და დეკოლტიან საცურაო კოსტუმებს. თან აუცილებელი მოთხოვნა იყო ქალის საცურაო კოსტიუმი და საერთოდ ქვედაბოლო ან კაბა აუცილებლად უნდა ყოფილიყო ბამბის ქსოვილით შეკერილი.
წარმოიდგინეთ ზაფხულის ხვატში ბამბის ქსოვილით შეკერილ საცურაო კოსტუმში რამხელა დისკომფორტს იგრძნობდნენ ქალები.
მას შემდეგ რაც, ქალებმა ნელნელა დაიწყეს კაბების და საცურაო კოსტუმების დამოკლება, ამერიკის შეერთებული შტატების უმეტეს შტატში აამოქმედეს კანონი, რომელიც არეგულირებდა საცურაო კოსტუმების და საერთოდ კაბის სიგრძესაც.
ამ კანონის დაცვას ემსახურებოდა პოლიციის დანაყოფები, რომლებსაც კანონით ჰქონდათ მინიჭებული უფლება-შუა ქუჩაში ან ზღვის სანაპიროზე გაეჩერებინათ ნებისმიერი ქალი და გაეზომათ საცურაო კოსტუმის თუ კაბის სიგრძე ექვემდებარებოდა თუ არა დადგენილ სტანდარტს.
1921 წელს "ატლანტიკ-სიტიში" დააკავეს მოცურავე ქალი, რომელსაც წინდა მუხლს ქვემოთ ჰქონდა ჩაწეული და პროტესტის ნიშნად არ ემორჩილებოდა კანონს, რომლის თანახმადაც წინდა მინიმუმ მუხლს ზემოთ უნდა ჰქონოდა აწეული.
ქალებს აკავებდნენ ზღვის და ოკეანის სანაპიროებზე საბანაო კოსტუმის სიმოკლის გამო, ასევე ქუჩაში და ბარებში აკავებდნენ ქალებს მოკლე კაბის ჩაცმის გამო.
მხოლოდ1930 წლის მერე შესძლეს ქალებმა კანონში მომხდარიყო ცვლილებები და მათ ამის შემდეგ მიეცათ შედარებით მოკლე საცურაო კოსტუმის და კაბის ტარების ნებართვა.