და ყველაფერი დაიწყო ასეე....

ჩვეულებრივად, ბანალურად....

შემოგეპარე...სულ დაგაბნიე...

შენს გულთან ახლოს ვითავხედე და სიყვარულით გადავარწიე...

მერე იყო ბევრი ლამაზი დღეებიი...

ბევრი სიგიჟე ....

იყო სიმღერები,

ცოტა რითმიდან ამოვარდნილი ლექსები დიდი სიყვარულით სავსე...

მინდვრის ყვავილები...

ფიცი ერთგულების...

მერე დაჯერება...

რწმენა სიყვარულის...

"მე" და "შენ" უცებ შეიცვალა - გახდა "ჩვენ"

დავიჯერეთ და ვირწმუნეთ...

...ხო როცა უყურებ ტუჩების მიმოხრას,

და ისე გიზიდავს, რომ კიდეც გაოცებს..

მანძილი თითქოსდა უეცრად მცირდება...

და უცებ სულ უცებ, უსიტყვოდ აკოცებ...

"არა, ვერაფრით აცდებოდი ჩემს ბედისწერას, შენ სადედოფლოდ შეგამკობენ ჩემი ხელები"

თანახმა ვარ, მოვვიყვანო ცოლად“

სიყვარულში არ ვიცოდე ზღვარი,

ერთი ლუკმა შენთვის გავყო ორად...

ჭირშიც, ლხინშიც ვიყო მისი ქმარი..

შენს ერთ სხეულში ორი გული ცემს...

ჩვენ გვქონდა რთული ცუდი მომენტებიც...

რა თქმა უნდა! მაგრამ ძვირფასო, რომელი ღრუბელია იმდენად შავი, რომ მზემ ვერ გაანათოს?....

და მინდა ასეთი დასასრული....

უბრალოდ ჩვენ ვუერთგულოთ ერთმანეთს იმ სადგურამდე, რომელსაც ბოლო ანუ სიკვდილი ჰქვია...

HEPPY 10 YEARS

პ.ს სიყვარულით ინტერ-გოგონა