** წვიმიანი დღე იყო, ძალზედ ძლიერად წვიმდა, ჩვენ კიდევ არც საწვიმარები გვეცვა და არც გაჩერება გვსურდა სადმე თავის შესაფარებლად, რადგან სკოლა ჩემი სახლიდან მოშრებით გახლდათ, ხოლო მშობლები მუდამ მიმეორებდენ, ** პირდაპირ სახლში წამოდი, არსად გაჩერდე **, ამბობს მარიამი თავის ჩვენებაში . ასეთ წვიმიან ამინდში თითქოს მხსნელად, გოგოების (ბავშვების) წინ გაჩერა თეთრმა მერსედესმა, ძალზედ ლამაზი ვიზუალის მანქანამ ბავშვები მოხიბლა, შემდეგ კი მანქანის ფანჯარა ჩამოიწია და საჭეზე მჯდომი მამაკაცისგან ისმის შემდეგი შეთავაზება :
-უცნობი : ასეთ ამინდში ფეხით რატომ მიდიხართ გოგონებო
-ანა( მარის მეგობარი ) : ასე გვინდა და მიტო
-მარი : რავი, სხვა გზა არაგვაქვს, სულ ესე დავდივართ
-უცნობი: ძალიან ცუდი, მაგრამ მე არავარ? განა რა უნდა გავაკეთო დღეს იმაზე მნიშნველოვანი ვიდრე თქვენი მშრალი დაბრუნება სახლში
-მარი : ვაიმე მართლა? ძალიან კეთილი ადამიანი ხართ
-ანა: ფეხით წავალთ, ასე გვირჩევნია.
როგორც აღმოჩნდა, ანა უფრო ეჭვიანი და ფრთხილი გახლდათ უცხოებთან ურთიერთობის დროს, რასაც ვერ ვიტყოდით მარიზე, რომელიც იმდენად ემოცირუი და ადვილად დაყოლიებადი გახლდათ, რომ მალევე დათანხმდა უცხოს მანქანაში ჩაჯდომაზე, მაგრამ ის ხომ ჯერ 12 წლის ბავშვი იყო, მის ასაკს ჩვენ მეტს ვერც მოვთხოვთ .
- მარი : არა რატომ, წავიდეთ, გეხვეწები წავიდეთ, ხომ ხედავ ადამიანს მივყავართ, თან დედამ მითხრა კეთილ შემოთავაზებას უარით არასდროს არ უნდა ვუპასუხოთ
-უცნობი: ჭკვიანი დედა გყოლია, ბავშვებო თქვენ რომ ახლა დაგტოვოთ ასეთ ამინთში და დასველდეთ ძალიან სახლში მისვლამდე, მე როგორ მოვისვენებ მერე თელი დღე, გთხოვთ ნუ ჩამაგდებთ უხერხულში .
-ანა : ნუ კარგი, მაგრამ დედას ამაზე არაფერი უთხრა მარი
-მარი : როგორც იტყვი, მადლობა . მიყვარხარ ანა ძალიან
-ანა : აფირისტი ხარ .
გოგონები ჩაჯდენ უცხოს მანქანაში და გაემართენ იდეაში სახლისაკენ, მარი წინ დაუჯდა უცხოს და თან სახლის გზისკენ მიუთითებდა, მაგრამ უცხომ მალევე დაიწყო გზებზე გადახვევა:
- მარი: მანდ არა, მარჯვნივ ჩაუხვიეთ
-უცნობი : არა არა, ვიცი ეგ ადგილი, მოკლე გზით წავალ .
პატა ბავშვმაც დაიჯერა უცნობის ეს სიტყვები და აჰყვა მის ნებას . მაგრამ ანა ამ დროს მოუსვენობრამ შეიპყრო, ის თითქოს რაღაცას გრძნობდა .
-ანა : უკაცრავად მე აქ ჩამოვალ.- უცნობმა წაუყრუა და არ გასცა პასუხი
-ანა : უკაცრავად ბატონო, მე აქ ჩამოვალ მეთქი ( გაუმეორა რამდენჯერმე გოგონამ )
-უცნობი: ხმა ჩაიგე შენ პატარა ლაწიარკო, თორემ აქვე გამოგჭრი კისერს ღორივით .
ბავშვები დაიბნენ, მარიმ ტირილი დაიწყო როდესაც უცნობი დაინახა დანით ხელში და მის გაცეცხლებულ სახეს შეხედა, ანა კიდე არ დაბნეულა და გაქცევა სცადა, მაგრამ უცნობმა დანა მარის მიადო და პირობა წაუყენა, რომ თუ ის გაქცევას დააპირებდა, მარის კისერს გამოჭრდია, ამიტომაც გოგოებმა ერთმანეთის სიყვარულით, მანიაკს საშუალება მისცეს წინააღმდეგობის გარეშე წაყოლოდნენ მის დანიშNულ ადგილას.
მანიაკი სადღაც რუსტავიდან მოშორებით მდებარე, უახლლოეს ტყეშ წავიდა, სადაც პატარა ქოხი ქონდა, გოგონებს ერთმანეთზე ხელები შეაკვრევინა და მუქარ - მუქარით ქოხში შეიყვანა ორივენი, სადაც გოგონებს კიდევ ერთი მთლიანად შიშველი გოგონა დახვდათ, რომელიც მკვლელს უკვე რამდენჯერმე გაეუპატირებია და სავარაუდოთ მოსკლავად ამზადებდა, რადგან მას ხომ უკვე ახალი პარტია ყავდა ბავშვების **